امر به معروف و نهی از منکر در روایات
گفته ها و فرمایشات معصومان ( علیهم السلام ) ترجمان قرآن ، تفصیل و تفسیر آن است و هرچه آنان بیان کرده اند باید ریشه هایش را در قرآن یافت و در حقیقت این دو از یک چشمه هستند و در اصل کلام معصوم(ع) همان آیات قرآن است . ایشان برای درک و فهم بیشتر بشر شرح و تفصیل داده اند؛ در این مجال برای اینکه اهمیّت و جایگاه امر به معروف و نهی از منکر را در روایات معصومین (ع) بیان کنیم کاری بس دشوار است اگرچه در این باب بسیار سخن گفته اند .
و عن الرضا (علیه السَّلام) :« کانَ رَسُولُ اللّه ِ صلی الله علیه و آله یَقُولُ: إِذا اُمـَّتى تَواکَلَتِ الْأَمـْرَ بِاْلمـَعْرُوفِ وَالنَّهىَ عَنِ الْمُنْکَرِ فَلْیَأْذَنوُا بِوِقاعٍ مِنَ اللّه»
« از حضرت رضا(علیه السلام) {نقل شده } است که : رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم)چنین بود که {بارها} می فرمود : « وقتی امت من امر به معروف و نهی از منکر را واگذارند پس باید با خدا اعلان جنگ نمایند.»
( بحارالانوار ج ۱۰۰ ص ۹۲)
قال الباقر (علیه السَّلام ) : « بِئسَ الَقَومِ, قَومٌ یُعیبُونَ الامرَ بالمعروفِ وَالنَهى عَن المُنکَرِ »
« امام باقر(علیه السلام) فرمود : « بدقومی هستند ، قومی که بر امر به معروف و نهی از منکر ؛ عیب می گیرند و آن را بی ارزش می پندارند.
وسایل الشیعه چاپ جدید ج ۱۱ ص ۳۹۲
