مفهوم حجاب
کلمه حجاب از نظر لغت مترادف واژه‌ی عربی ستر (پوشیدن، پوشش، حائل، پرده، حجاب و مانع) است. در اصطلاح فقهی، کلمه‌ی «ستر» به معنای پوشش به کار رفته است؛ امّا استفاده از کلمه‌ی حجاب در مورد پوشش زن یک اصطلاح نسبتا جدید است. براساس، آن چه در متون اسلامی عنوان شده، معنای پوشش اسلامی این است که زن در مواجهه و معاشرت با افراد نامحرم بدن خود را بپوشاند و خودنمایی نکند. بنابراین، حجاب به معنای پوشش اسلامی دو بعد ایجابی و سلبی دارد:
یکم: بعد ایجابی (وجوب پوشش بدن)؛
دوم: بعد سلبی (حرام بودن خودنمایی در مواجهه با نامحرم).
این دو بعد باید در کنار یکدیگر باشند تا حجاب اسلامی تحقق یابد. گاهی برخی از زنان به ظاهر با حجاب، برای پوشش خود، از رنگ‌های جذاب و تحریک کننده استفاده می‌کنند و در عین پوشیده بودن ظاهر بدن، زیبایی آنان آشکار است، گویی اصلا لباس نپوشیده‌اند.
این رویکرد دور از روح حجاب است و نمی‌توان گفت: حجاب رعایت شده است؛ زیرا حجاب به منظور تأمین سلامت روحی و روانی مردم و جلوگیری از مفاسد است (مهدی زاده، ۱۳۸۸: ۲۴). بنابراین، پوشش نباید ابزار و وسیله‌ای برای نشان دادن زیبایی و تحریک غرایز جنسی و بروز مفاسد اجتماعی باشد.
