آیین نامه اجرائی قانون نحوه واگذاری مالکیت و اداره امور شهرکهای صنعتی
فصل اول: تعاریف
ماده ۱- در این آئین نامه اصطلاعات زیر در مفاهیم مشروح مربوطه به کار می رود:
الف- قانون: قانون نحوه واگذاری مالکیت و اداره امور شهرک های صنعتی مصوب ۳۱/۲/۸۷ مجلس شورای اسلامی
ب- سازمان: سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران
ج- شهرک صنعتی: مکانی است دارای محدوده و مساحت معین، برای استقرار مجموعه ای از واحدهای صنعتی، پژوهش و فن آوری و خدمات پشتیبانی از قبیل طراحی، مهندسی، آموزشی،اطلاع رسانی، مشاوره ای، بازرگانی که تمام یا پاره ای از امکانات زیربنایی و خدمات ضروری را با توجه به نوع و وسعت شهرک و ترکیب فعالیت های آن در اختیار واحدهای مذکور قرار می دهد. شهرک صنعتی در این آئین نامه شامل ناحیه صنعتی روستایی، شهرک فناوری و شهرکهای مستقر در مناطق ویژه اقتصادی نیز می شود.
د- ناحیه صنعتی روستایی: مکانی است دارای محدوده و مساحت کمتر از پنجاه هکتار که در چارچوب طرحهای ناحیه ای موجود مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری کشور با اولویت در کانون محصولات کشاورزی با هدف اشتغالزایی روستایی ایجاد شود و شامل مجموعه ای ساماندهی شده از واحدهای صنعتی با اولویت صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی و خدمات پشتیبانی است که در آن امکانات زیربنایی و خدمات ضروری مورد نیاز واحدهای مذکور تامین می شود.
هـ- مالک: تمامی طرفهای قرارداد با شرکت شهرکهای صنعتی استانی اعم از آنکه عرصه تخصیصی به مالکیت نامبرده درآمده یا آنکه تنها حق بهره برداری از قطعه تخصیصی را دارا باشد.
و- شرکت خدماتی: شرکت خدماتی که بر اساس قانون در شهرک صنعتی به منظور اداره امور شهرک های صنعتی بر اساس مفاد قانون تجارت و اساسنامه خود تشکیل و تاسیس می گردد.
ز- حق بهره برداری: عبارت از حق استفاده از امکانات زیربنایی و خدمات ضروری شهرک صنعتی است که در مقابل پرداخت هزینه های آن توسط اشخاص طرف قرارداد، بر اساس مصوبات مجمع عمومی شرکت شهرک های صنعتی استانی تامین می گردد.
ر- قرارداد: قرارداد تخصیص زمین و استفاده از امکانات زیربنایی و خدمات ضروری شهرک صنعتی که بین شرکت شهرک های صنعتی استان و طرف قرارداد مطابق متن قرارداد نمونه مصوب مجمع عمومی شرکت استانی منعقد می گردد.
فصل دوم: قسمت های مختلف شهرک صنعتی
بخش اول: قسمت های اختصاصی
ماده ۲: قسمتی از شهرک صنعتی دارای حدود اربعه معین و مشخص که بر اساس قرارداد منعقده با رعایت ضوابط به مناقضی واگذار شده و برای استفاده انحصاری مالک و یا قائم مقام قانونی وی تخصیص یافته باشد.
تبصره: در مورد اراضی مستقر در شهرکهای صنعتی که حسب قوانین موقوفه می باشد، صرفاً انتقال حق بهره برداری مجاز خواهد بود. اده ۳: شرکت شهرک های صنعتی استانی مکلف است پس از اخذ سند تفکیکی شهرک صنعتی و احراز شرایط مالکیت، برای واحدها سند مالکیت مجزا صادر می گردد.
بخش دوم: قسمت های مشترک
ماده ۴: قسمت های موجود در شهرک صنعتی به غیر از قسمت های اختصاصی و قسمت هایی که در اختیار سایر ارگانها می باشد که به طور مستقیم یا غیرمستقیم مورد استفاده و بهره برداری تمام واحدها قرار می گیرد، قسمت های مشترک محسوب می گردد و نمی توان حق انحصاری بر آنها قائل گردید.
تبصره ۱: قسمت های مشترک در اختیار تمامی مالکین قرارداد هر چند که در قسمت های اختصاصی واقع شده باشد و یا از آن قسمتها عبور نماید.
تبصره ۲: حقوق هر یک از دارند گان قرارداد در قسمت اختصاصی و حصه او در قسمت های مشترک غیرقابل تفکیک بوده و در صورت انتقال قسمت اختصاصی به هر صورتی که باشد انتقال قسمت مشترک قهری خواهد بود.
ماده ۵: منظور از قسمت های مشترک مذکور در ماده ۴ قانون عبارت است از:
الف- کلیه عرصه های شهرک صنعتی به غیر از عرصه قسمت های اختصاصی
ب- تاسیسات قسمت های مشترک از قبیل چاه آب، پمپ آب و شبکه های آبرسانی و توزیع آب،شبکه گاز رسانی، شبکه مخابرات، شبکه جمع آوری فاضلاب، تصفیه خانه فاضلاب، شبکه برق رسانی و شبکه روشنایی و حق الامتیازهای مربوطه و. ..
ج- سر در ورودی، اتاق نگهبانی، ساختمان آتش نشانی، ایستگاههای پمپاژ آب و فاضلاب،ساختمانهای اداری و جنبی حسب مورد
د- فضای سبز، شبکه معابر، راه های دسترسی و متعلقات آنها
هـ- مکان های خاص شهرک های صنعتی از قبیل محل دفن و تخلیه زباله ها و نخاله های ساختمانی و. ..
و- ماشین آلات مربوط به آتش نشانی، بهداری و آبیاری فضای سبز
ماده ۶: در صورتیکه در اثر ساخت و ساز غیر مجاز مالک یا مالکین، قسمتی از مشاعات از بین رفته و یا تخریب گردد، متخلف مکلف به جبران خسارت بر اساس قیمت کارشناسی خواهد بود. در خصوص میزان خسارتهای وارده ابتدا از طریق توافق و در صورت عدم توافق با نظر کارشناس رسمی دادگستری اقدام خواهد ش. در هر حال متجاوز ملکف به اعاده به وضع سابق و یا قلع و قمع آثار تصرفی غیرمجاز می باشد.
ماده ۷: پس از انعقاد قرارداد، کلیه حقوق و تکالیف مربوط به قسمت های مشترک نیز منتقل خواهد شد.
فصل سوم: طرز تشکیل و اداره شرکت خدماتی عمران
ماده ۸: در صورتیکه بیش از ۵۰% زمین های قابل واگذاری در فاز عملیاتی در هر شهرک و یا ناحیه صنعتی واگذار و حداقل تعداد واحدهای به بهره برداری رسیده در شهرک صنعتی به ۱۵ واحد و در ناحیه صنعتی روستایی به ۸ واحد برسد، شرکت شهرک های صنعتی استانی موظف است نسبت به تشکیل شرکت خدماتی اقدام و اداره امور شهرک به این شرکت واگذار گردد.
تبصره ۱: تا قبل از حصول حد نصاب مذکور اداره امور شهرک توسط شرکت استانی صورت می گیرد.
ماده ۹: شرکت خدماتی متشکل از مالکان مستقر در شهرکهای صنعتی است که توسط شرکت استانی تشکیل می گردد.
ماده ۱۰: نحوه دعوت و تشکیل مجامع عمومی شرکت خدماتی و نحوه تعیین هیات مدیره و حد نصاب رسمیت جلسات و سایر موارد مطابق اساسنامه نمونه تهیه شده توسط سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی ایران انجام خواهد گرفت.
ماده ۱۱- شرکت خدماتی در رابطه با تمامی پرسنل و کارکنانی که قراردادشان با شرکت استانی قطعیت یافته است، قائم مقام تعهدات و حقوق شرکت استانی خواهد بود. در هر حال موضوع تابع ماده ۱۲ قانون کار می باشد.
ماده ۱۲: هر مالک بر اساس مساحت قسمت تخصیصی به شرح ذیل در مجمع عمومی شرکت خدماتی دارای حق رای می باشد.
الف- تا ۲۵۰۰ متر مربع، یک حق رای
ب- از ۲۵۰۰ متر مربع تا ۱۰۰۰۰ متر مربع، دو حق رای
ج- بیش از ۱۰۰۰۰ متر مربع، سه حق رای
تبصره ۱: شرکت استانی به نسبت مساحت قسمتهای واگذار نشده شهرک و ناحیه صنعتی در مجمع عمومی شرکت خدماتی دارای حق رای می باشد.
ماده ۱۳: حداقل سرمایه شرکت خدماتی، پس از حصول حد نصابهای مذکور در این آیین نامه توسط شرکت استانی تامین خواهد شد، که پس از تشکیل شرکت خدماتی از هزینه های مشترک قابل پرداخت توسط شرکت استانی کسر می گردد.
فصل چهارم: هزینه های مشترک
ماده ۱۴: کلیه واحدهای مکلف به پرداخت هزینه هایی می باشند که برای حفظ و نگهداری و بهره برداری از قسمتهای مشترک ضروری است.
ماده ۱۵: هزینه های مشترک عبارتست از:
الف- هزینه های لازم برای حفظ و نگهداری، تعمیر و نوسازی تاسیسات و ابنیه و تجهیزات مربوطه
ب- هزینه های اداری و حق الزحمه اعضاء هیات مدیره و کارکنان شرکت خدماتی
ماده ۱۶: تصمیمات مجمع عمومی و هیات مدیره شرکت خدماتی در مورد میزان هزینه های اداره قسمت های مشترک و هزینه های پیش بینی شده در قانون و حق عضویت برای کلیه مالکین لازم الاجرا است.
فصل پنجم : نحوه انتقال دارایی و تاسیسات شهرک صنعتی
ماده ۱۷: هر یک از انواع تاسیسات (موضوع بندهای ب و ج ماده ۵) که طی سال تکمیل و به بهره برداری می رسند، طی صورتجلسه ای به شرکت خدماتی تحویل می گردند.
ماده ۱۸: در پایان هر سال در آمد و بهاء تمام شده هر یک از تاسیسات ایجاد شده به نسبت زمین های واگذار شده به زمینهای قابل واگذاری به شرح زیر شناسایی می گردد.
الف- درآمد و بهاء تمام شده تاسیسات عمومی و عام تحویلی به ارگانها و حق الامتیازها در پایان هر سال بر اساس دستورالعمل رویه شناسایی درآمد و بهاء تمام شده انجام می گیرد.
ب- درآمد و بهاء تمام شده تاسیسات زیربنایی با عنایت به تصویب قانون نحوه واگذاری مالکیت و اداره امور شهرکهای صنعتی و حذف حق مالکانه شرکت، همانند دستورالعمل رویه شناسایی تاسیسات عمومی که بر اساس درصد پیشرفت کار صورت می گیرد انجام می شود.
ماده ۱۹: شرکت شهرک های صنعتی کلیه تاسیسات و دارائی های ایجاد شده از محل طرح تملک دارائیهای سرمایه ای را پس از تکمیل و تحویل به شرکت خدماتی به جهت تعیین تکلیف از حساب های طرح تملک و حسابهای داخلی شرکت خارج نماید.
ماده ۲۰:شرکت استانی موظف است یک نسخه از کلیه اسناد و مدارک و نقشه های فنی موجود مرتبط با تاسیسات و اداره امور شهرک صنعتی را در اختیار شرکت خدماتی قرار دهد.
ماده ۲۱: آئین نامه فوق مشتمل بر ۲۱ ماده و ۵ تبصره می باشد که در تاریخ. ………. به تصویب هیات وزیران رسید.
بدون دیدگاه